Brzozy.

Na skrawku papieru znalazłam piękny wiersz, niestety, nie znam autora.

                                                                " Brzozy.

Zapłakały rdzawe liście, 
rozpłakanych brzóz,
na dalekie ciemne morza 
popłynął ich głos.

Zapytały morza:
czemu łkacie smutno tak?
Czy Wam słonka brak jasnego?
Czy Wam deszczu brak?


Nie brak nam jasnego słonka,
chmury deszcze ślą.
Tylko ziemia kędy rośniem,
przesiąknięta krwią. "

A kilka metrów dalej od tej Brzozy stał kamień poświęcony powstańcom ...

 Ten wiersz do tej Brzozy bardzo pasuje.